Celem moich podróży jest wędrowanie samo w sobie, ciągłe przemieszczanie się, któremu towarzyszy nieustanna czujność wobec wszystkiego, co w drodze napotykane. Intuicja raczej, niż zgłębianie, studiowanie, poznawanie. Zależy mi na doświadczaniu permanentnego stanu bycia w drodze. Wędrowanie pozwala na włączenie się ponownie w naturalny rytm świata, co było udziałem pierwotnych nomadów, którzy traktowali wszystko wokół siebie jako źródło hierofanii, a każdą czynność postrzegali w kategoriach sakralnego rytuału.